donderdag, maart 27, 2008
maandag, maart 24, 2008
Terugreis
dinsdag, maart 18, 2008
Jeugdherinnering
In 1943 liggen op een Nieuw-Guinees strand de lichamen van Amerikaanse soldaten die gesneuveld zijn tijdens de landing. Aan de wijze waarop het voorste lijk in het zand ligt kun je afleiden dat ze hier al enige tijd liggen.
Deze en vele andere foto's uit het midden van de 20e eeuw stonden in een boek dat ik als kind talloze keren met veel aandacht heb doorgekeken. De onderschiften waren in het Engels en gingen aan mij voorbij. De beelden herinner ik me echter nog levendig: een Japanse soldaat die met een opgeheven zwaard op het punt staat om een geallieerde krijgsgevangene te onthoofden; mannen die stenen gooien naar aanrollende tanks; een zwarte Amerikaan omringd door bijtende politiehonden; een Vietnamees die op straat geëxecuteerd wordt en zo ging het maar verder. Onlangs heb ik het boek uit mijn jeugd teruggevonden en al bladerend besef ik me pas wat ik als kind allemaal wel niet gezien heb. Hier en daar vond ik het misschien wel een beetje spannend, maar zonder er verder over na te denken was het bekijken van deze foto's vooral interessant.
Alleen bij de foto van de gesneuvelde Amerikanen heb ik nog een concrete herinnering: telkens wanneer ik er naar keek, bedacht ik hoe vervelend het voelt als je op het strand in de brandende zon strakke, natte kleren draagt.
donderdag, maart 13, 2008
Zakelijk
zondag, maart 09, 2008
Het nest
maandag, maart 03, 2008
Overschot
Bij het ouderlijk huis hoorde een grote tuin vol fruitbomen en de moeder had de oogst vroeger altijd ingemaakt en er vlaaien van gebakken. De hele familie kon daar dan naar hartelust van eten. Ooms en tantes kwamen dan ook langs met neefjes en nichtjes en iedereen zag het hele jaar uit naar het volgende vlaaienfeest. Later toen de kinderen al uit huis waren, bleven ze in de zomer speciaal terugkomen voor de vlaaien. Maar zoals dat gaat kreeg iedereen geleidelijk meer de handen vol met zijn eigen leven en bleef de een na de ander steeds vaker weg wanneer het oogsttijd was. De jaren verstreken en toen kwam de dag dat moeder naar een verpleegtehuis ging. De kinderen vonden bij het leegruimen van het huis honderden flessen gewekt fruit in de kelder en die zijn ze toen maar in hun vrienden- en kennissenkring gaan uitdelen. Zo zijn ook die drie flessen op ons aanrecht beland.
Na eerst nog enkele maanden tegen de obscure inhoud van de flessen aangekeken te hebben, heb ik eerst een pruimenvlaai gemaakt. Daarna volgden de kersenvlaai en de kruisbessenvlaai. Afgelopen maandag heb ik een aardbijenvlaai gemaakt met verse aardbijen. Mijn lief at er nauwelijks van en omdat het gebak begon uit te drogen heb ik vannacht de overgebleven halve vlaai maar in mijn eentje opgegeten.