Biecht
Taboes, ik kan me niet herinneren dat die vroeger bij ons thuis bestonden. Maar ik ben er van overtuigd dat, als ik er enige tijd over na zou denken, er mij zo een stuk of wat te binnen zouden schieten. Alleen, daar gaat het nu niet om.
Wanneer je verhuist, krijg je op de een of andere manier al je spulletjes weer eens door je handen en dat is dan een uitgelezen moment om weer eens tot een evaluatie van je aardse (en soms ook geestelijke) bezittingen te komen. Tenminste, als je planning je die ruimte laat; in mijn geval hield verhuizen namelijk in: boel oppakken en elders neerkwakken. Zodoende dreigde mijn leventje zonder tussentijdse herwaardering zijn oude vertrouwde gangetje te vervolgen. Maar ik zeg 'dreigde', want dankzij chronisch ruimtegebrek zag ik mij na inmiddels drie maanden in een nieuwe woning te vertoeven uiteindelijk toch genoodzaakt tenminste een déél van mijn bezit, namelijk een aantal boeken aan een strenge beoordeling te onderwerpen.
En vervolgens moet je dan met pijn in je hart beslissingen nemen. Maar het ergste is nog wel, dat het achteraf eigenlijk best lekker was en dat er van spijt geen sprake is. Sterker nog, ik denk dat ik het vaker ga doen.
(Vryage)
Wanneer je verhuist, krijg je op de een of andere manier al je spulletjes weer eens door je handen en dat is dan een uitgelezen moment om weer eens tot een evaluatie van je aardse (en soms ook geestelijke) bezittingen te komen. Tenminste, als je planning je die ruimte laat; in mijn geval hield verhuizen namelijk in: boel oppakken en elders neerkwakken. Zodoende dreigde mijn leventje zonder tussentijdse herwaardering zijn oude vertrouwde gangetje te vervolgen. Maar ik zeg 'dreigde', want dankzij chronisch ruimtegebrek zag ik mij na inmiddels drie maanden in een nieuwe woning te vertoeven uiteindelijk toch genoodzaakt tenminste een déél van mijn bezit, namelijk een aantal boeken aan een strenge beoordeling te onderwerpen.
En vervolgens moet je dan met pijn in je hart beslissingen nemen. Maar het ergste is nog wel, dat het achteraf eigenlijk best lekker was en dat er van spijt geen sprake is. Sterker nog, ik denk dat ik het vaker ga doen.
(Vryage)
posted by Vryage at 6:33 p.m.
5 Comments:
Herlezen kost zeker ook geen ruimte in het brein.....
Wegdoen en herlezen van boeken? Ik bevind me geloof ik in een ander stadium. Maar jullie brengen me wel op het idee om in Café Maria een plank te maken met afgestaan leesvoer. Dan is er voor de voorbijgangers weer eens andere kost.
Het Licht over Marx, of het kapitaal als basis voor de Verlichting? Een bijzondere combinatie, ik zal Sofie er eens op naslaan.
@Peng: Los van mijn verschrijving is Groningen inderdaad leuk. Dank
Geen slecht idee, ben net een week beziggeweest om mijn overblijvende dozen van mijn laatste verhuis eens deftig aan te pakken, ook om plaats te maken. En ja hoor, van de zeven, is er maar één overgebleven! Wat een mens allemaal niet bijhoudt...
Een reactie posten
<< Home