Voltooiing

Het weer liet het dan even afweten, maar het gevoel van vroeger, van de 'grote vakantie' was er niet minder om. Zó sterk was het gevoel van eindeloze vrijheid en ongedwongenheid zelfs, dat Pelgrim zich voorzichtig begon af te vragen wat hij er eigenlijk mee aan moest.

Het feitelijke boek had hij al twee weken in huis. Een doos met een twintigtal banden was op donderdagmiddag door een pakketservice afgeleverd. En dat was het dan. Zijn uitgever had besloten de feitelijke presentatie om publiciteitstechnische redenen over de zomer heen te tillen. En daarom had hij besloten ook zelf eerst nog maar even te doen alsof er niks veranderd was. Gewoon doorgaan met waar hij mee bezig was en dan in het najaar een groot feest, zo dacht hij. Het probleem was alleen dat hij nu eigenlijk nergens meer mee bezig was en eerlijk gezegd ook even nergens meer aan wilde beginnen. De doos met daarin in twintigvoud zijn werk van de afgelopen jaren vervat, stond nog steeds onaangeroerd en zelfs wat verloren in een hoek van de kamer.

Alleen zijn vriend en huisgenoot Vrijer had een greep naar de doos gedaan en zichzelf een kopie toegeëigend. In een vlaag van enthousiasme had deze zelfs de inleiding en het eerste hoofdstuk gelezen. 'Goede stijl, voor zo'n droog onderwerp' was zijn commentaar geweest. En Pelgrim had dit maar als een compliment opgevat.