Gegrond

'Eerst barbequen en daarna wormen zoeken. Wat wil je nog meer.' Dorpeling is er duidelijk van overtuigd dat we op een nieuw piekmoment afstevenen. Ik niet zo.

Het was een mooie dag en het is een heerlijke avond. We stappen op de fiets met beiden een hengeltje in de hand. Beeldschermen, vergaderingen en targets zijn plotseling heel ver weg. Hier tussen de bieten, aardappels en het graan heeft de wijn van zonet vrij spel. Het is een beetje alsof ik zwevend door de velden ga, omringd door de geuren van allemaal planten en van zeeklei. We zijn op zoek naar een onbekende sloot waarvan we weten dat hij ergens verderop moet liggen. Hij komt uit op het kanaal en we hebben hem op een oude kaart gezien. Uiteindelijk zijn het de kikkers die ons vertellen waar we moeten zijn. De oevers zijn weelderig begroeid, lelies drijven in het water en overal is beweging van jagende vis. Toch ben ik weer eens niet volledig gelukkig.

Ditmaal is het omdat de aanvliegroute van mijn lief zo'n honderd kilometer naar het zuiden ligt, zodat ik niet naar haar kan zwaaien als ze straks over komt.