Zonnige kijk

Op de een of andere manier lukt het me iedere keer weer, om welhaast arcadische ervaringen op te doen:

Ik vergeet dat we ons de benen uit het lijf gerend hebben om op tijd te zijn. Tevens vergeet ik dat we onderweg ruzie hebben gekregen over wiens schuld het is dat we te laat zijn. En dat het feestvarken na onze aankomst nog eindeloos op zich laat wachten, zie ik voor het gemak even over het hoofd. Dat er uitsluitend zoutloze gesprekken gevoerd moeten worden, is een verwaarloosbaar detail, evenals de gure wind, de bijdehandte voorbijgangers en het zompige priëel waarop de festiviteiten plaatsvinden. Over het gammele meubilair, de koude warmehapjes of de algemene politieverordening die alcoholconsumptie onmogelijk maakt, heb ik het niet eens.

Je moet er wat voor doen, maar uiteindelijk ben je wel deelgenoot van een vreugdevolle surpiseparty op een heerlijke zomeravond in het mooiste stadspark dat ik ken.