Anachronie

Vrijer en Pelgrim werken vanaf verschillende lokaties samen aan een groot project. Pelgrim zit ondergedoken in bibliotheken en archieven. Vrijer werkt vanuit huis en doet de vormgeving en de technische kant van het verhaal.

Het smsje was duidelijk: 'heb foto's charters nodig voor achtergrond. SPOED'. Pelgrim wist wat hem te doen stond. Onmiddelijk begon hij de stukken perkament die voor hem op tafel lagen te fotograferen. Eerst fotografeerde hij de hele tekst en daarna ook een aantal opmerkelijke details, zoals de bibberige handtekening, het zegel onder aan de oorkonde en het tekeningetje op de achterkant. Vervolgens wendde hij zich tot de medewerker van de studiezaal met de vraag of hij via diens pc de foto's even snel mocht vesturen; de computers voor bezoekers hadden namelijk geen USB-poort. Zodra de foto's weg waren haastte Pelgrim zich de zaal uit, richting het trappenhuis dat egaal geschilderd was in een verpletterende kleur groen. Vrijer zou nu wel druk bezig zijn met het monteren van het opgestuurde beeldmateriaal en dus had Pelgrim nog net even tijd om hier een paar quotes op te nemen. Camera op een meegebracht statiefje, videofunctie aan en draaien maar: 'Vroeger gebruikten de mensen..' Het ging vloeiend en er hoefde niks over. Nadat hij ook dit bestand verstuurd had, ging Pelgrim weer naar zijn tafel en begon hij met het transcriberen van een volgend oud handschrift. Als Vrijer de deadline nu maar haalde.

Een uur later kwam het volgende smsje: 'Alles gelukt. Muziek erbij van internet. Geschiedenis wordt nog wel eens wat'.