Onder controle

Bij ons om de hoek is zo'n cafeetje dat 's ochtends voor halfacht al open is en met het avondeten sluit. Soms, wanneer ik me avontuurlijk voel drink ik er na het ontbijt een bakje koffie en dan breng ik de krant mee als excuus. Vanochtend zat ik er weer over het werelnieuws gebogen en volgde ik stilletjes de gesprekken van de stamgasten.

'Henk, doe mij nog maar een pilsje. Het kan nu nog.' De bestelling kwam van één van de jonge jongens en hoewel bier hier probleemloos voor tienen wordt gedronken, ging het bij hem wel erg snel. Dit was al zijn derde en hij leek voorlopig ook nog niet van plan om te stoppen. Ondertussen vertelde hij wat hem gisteravond overkomen was: 'Ik zit dus thuis nog even wat op de bank weet je niet, biertje er bij en even lekker een dvdtje kijken, want Ellie lag er natuurlijk al weer vroeg in. Tja, zo gaat dat nou eenmaal. Dus daar heb je verder ook niks aan. Maar goed, ik zit daar dus en dan neem je er toch al snel nog eentje niet? Nou en voor ik het wist was het dus een uur of twee en dat krat raakte al aardig leeg. En toen ineens 'paf' schoot het zó door me heen: Stel dat het nu begint! Dat het nou ineens komt. Dan loop ik hier maar mooi met mijn zatte kop door het huis! Dus toen ben ik echt meteen koffie gaan zetten om weer wat nuchter te worden. Want ja, ik dacht je weet maar nooit natuurlijk. Misschien is het wel een ingeving ofzo. Nou en daar heb ik dus toen nog uren van wakker gelegen.'

De verteller had ondertussen doorgedronken en met zijn vierde glas kwam ook de moraal: 'Maar goed, dat wil ik dus niet meer hè dat begrijp je wel. En in die boekjes staat dat ze vooral 's nachts komen, dus zolang die kleine er nog niet is, drink ik voorlopig alleen nog maar 's ochtends.'