donderdag, maart 12, 2009

Opkomst

Het perron aan de overkant is leeg. Over de volle lengte staan slechts vier mensen; een man, twee vrouwen en een student ver uitelkaar te wachten op hun trein. Het is 07.36 u. en onze conducteur fluit.
Omdat ik genoeg had van dagen zonder aanspraak en eindeloze projecten in stille bibliotheken, ben ik de komende maanden aan het forenzen. Vier dagen in de week reis ik nu op en neer mee in een niet aflatende stroom van mensen. Geen van mijn reisgenoten ken ik en dat zal ook zo blijven. Iedereen leest zijn eigen krant, eet eigen brood en luitsert naar eigen muziek. Op de stations drommen we samen voor deuren en trappen terwijl het ons lukt elkaar niet te raken. In overvolle trams vermijden we oogcontact alsof we mikado spelen. Via de mobiele telefoon bellen we naar huis en werk en bespreken we persoonlijke kwesties en gewichtige zaken en doen we of niemand ons hoort. In eenzaamheid maken we een massa om in op te gaan.
Als we het station uitrijden, zie ik hoe de zon vanochtend in het verlengde van het spoor opkomt. De vier wachtenden blijken op één lijn te staan en vormen samen heel even een enorme slagschaduw van zo'n 60 meter.

2 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Mooi vriend!

11:03 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Een genot om te lezen...

4:13 p.m.  

Een reactie posten

<< Home