Speech

Natuurlijk bedank ik allereerst mijn lief, die mij bemoedigde als ik twijfelde, me troostte als ik wanhoopte en me een aai over mijn bol gaf als het goed ging. Daarnaast bedank ik mijn begeleiders die me er elk op een geheel eigen wijze doorheen geloodsd hebben. Verder bedank ik iedereen die ondanks het pijnlijke onderwerp steeds is blijven vragen naar mijn vorderingen.

Maar bovenal bedank ik mezelf. Ik bedank mezelf voor mijn ongekende koppigheid, voor mijn luiheid, mijn doelloosheid, mijn drang en soms zelfs dwang tot dolen. Ik bedank mezelf voor mijn gebrek aan bescheidenheid, voor mijn halstarrigheid, voor mijn verpletterende interesse in wat er niet toe doet en voor mijn vermogen om te verdwalen op een rechte weg.

Door al deze kwaliteiten heb ik namelijk het voorrecht gehad om er zo belachelijk lang over te doen. En juist daardoor heb ik mogen ontdekken hoezeer mijn studiekeuze de juiste was. Want zou ik het allemaal over moeten doen, dan koos ik morgen weer het zelfde vak.

Dat de toekomst maar mooie geschiedenis mag opleveren!