woensdag, november 16, 2005

Legende III

De oude man had kind noch kraai en dat vond hij wel best zo. Maar op een dag kwam er een miljoenpoot zijn woning binnen gewandeld. Het dier liep eerst wat rond om de plek te verkennen en besloot toen in het bed van de man te kruipen voor een dutje.

Toen de oude man het dier vroeg wat dit allemaal te betekenen had, sprak het insekt beledigd: 'Wie denk je eigenlijk wel dat je bent oude man! Jij zit hier maar hele dagen wat voor je huis en je hoeft voor niemand te zorgen, terwijl ík de aanvoerder van een machtig leger ben! Koningen en keizers zouden willen dat ze zoveel voetvolk op de been konden krijgen als ik. Iedere dag laat ik talloze voeten door de meest onherbergzame streken marcheren. Heb je enig idee hoeveel inspanning en verantwoordelijkheid dat met zich mee brengt? En dan denk jij me mijn rust te kunnen ontzeggen, simpelweg omdat ik toevallig jóuw bed heb uitgekozen? Laat me niet lachen!' Na deze tirade begreep de oude man dat hij slim moest zijn als hij van de verwaande miljoenpoot af wilde komen. Daarom sprak hij: 'Mijn nederige excuses waarde gast, blijf vooral liggen. Laat mij alleen één vraag stellen: Als je loopt, met welke voet zet je dan de eerste stap?' Hier wilde het zelfingenomen dier graag op in gaan, maar tot zijn schrik bedacht hij dat hij het antwoord zelf ook niet wist. En zijn voeten bewogen véél te snel om met het blote oog even vlug uit te maken hoe het precies zat.

Gefrustreerd hierdoor begon de miljoenpoot rond te lopen. Hij wilde per sé weten hoe dat nu precies zat met zijn voeten. Hij liep van het bed af, door de kamer, door de hal en zonder dat hij het merkte de deur uit. Daarna heeft de oude man de miljoenpoot nooit meer terug gezien.

7 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Je hebt een leuke site, ik heb met smaak je verhalen gelezen.
Leuk!

7:23 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Kijk Vrijage,

dat is nog eens een slimme move geweest van die meneer,

Je hebt er een smakelijk leuk leesbaar verhaal van gemaakt
dank je wel

9:49 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Wat een prachtig verhaal, Vryage! Zelfs het narcisme van dit hoogmoedige beestje kon door deze snode aanpak geen krenking voorkomen.

10:28 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Heerlijk, een ouderwetse fabel.

7:21 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Ik heb een heel boek met zulke verhalen. Vol moralen en levenslessen en listige zetten van wijze mensen. Ik lees ze graag.

Die van jou zou er ook zo in kunnen...

10:30 p.m.  
Blogger Petra said...

Het zijn wel prachtige beesten om te zien, geen wonder dat ze zo verwaand zijn.

10:16 a.m.  
Blogger esther said...

Morgen ga ik eindelijk jouw docu kijken! Ben heel benieuwd, leuk!

11:09 p.m.  

Een reactie posten

<< Home