Plaatsvervangende pijn
Ik zit een vergeten woensdagavond voor de televisie weg te zappen, met een glas wijn en een kom zonnebloempitten. Misschien komt het doordat ik alleen ben, misschien is het de alcohol, maar vooral zijn het de pitjes, die mijn gedachten terugvoeren naar gelukkiger tijden:
Ondanks de weersverwachtingen was het stralend weer. De zee was blauw, net als de lucht en ze namen ons mee naar een eilandje voor de kust, om het drukke stadsgewoel even met ons te ontvluchten. We kennen hen via mijn lief, die tijdens hun verblijf in Nederland intensief met ze heeft samengewerkt. Al sinds hun studie zijn ze een stel en dat blijkt vooral uit de kleine dingen. De vanzelfsprekendheid bijvoorbeeld waarmee ze een programma voor ons samenstelden: hij regelde een rijtuigje, terwijl zij zorgde voor zure pruimen, pompoenpitten en zonnepitten. Later bij de rondrit vulden ze elkaar vloeiend aan in het ons onderhouden over toeristische wetenswaardigheden, het uitwisselen van ideeën over de toekomst van Europa en het leren openen van de meegebrachte zaadjes. Vlak voor het eind van de rondrit stapten we uit om het laatste stukje terug naar de haven te voet af te leggen en ik zag hoe innig gearmd onze vrienden fantaseerden over een toekomst in een van de kapitale huizen waar we langs liepen. Ook in de manier waarop ze samen een plek uitzochten voor onze lunch en hoe ze met elkaar in discussie gingen over wat een redelijke prijs was voor de lokale cuisine, zag ik hoe verweven en vertrouwd ze met elkaar zijn.
Na de afgelopen jaren steeds gezamenlijk uitgezonden te zijn, zit hij nu sinds enkele weken in Straatsburg en is zij voor de komende vier jaar gestationeerd in Zagreb. Ze wisten allebei dat dit kon gebeuren en lijken er onbewogen onder. Ik daarentegen, zit op een doordeweekse avond met een huilend hart mijn pitjes te knabbelen.
(Vryage)
Ondanks de weersverwachtingen was het stralend weer. De zee was blauw, net als de lucht en ze namen ons mee naar een eilandje voor de kust, om het drukke stadsgewoel even met ons te ontvluchten. We kennen hen via mijn lief, die tijdens hun verblijf in Nederland intensief met ze heeft samengewerkt. Al sinds hun studie zijn ze een stel en dat blijkt vooral uit de kleine dingen. De vanzelfsprekendheid bijvoorbeeld waarmee ze een programma voor ons samenstelden: hij regelde een rijtuigje, terwijl zij zorgde voor zure pruimen, pompoenpitten en zonnepitten. Later bij de rondrit vulden ze elkaar vloeiend aan in het ons onderhouden over toeristische wetenswaardigheden, het uitwisselen van ideeën over de toekomst van Europa en het leren openen van de meegebrachte zaadjes. Vlak voor het eind van de rondrit stapten we uit om het laatste stukje terug naar de haven te voet af te leggen en ik zag hoe innig gearmd onze vrienden fantaseerden over een toekomst in een van de kapitale huizen waar we langs liepen. Ook in de manier waarop ze samen een plek uitzochten voor onze lunch en hoe ze met elkaar in discussie gingen over wat een redelijke prijs was voor de lokale cuisine, zag ik hoe verweven en vertrouwd ze met elkaar zijn.
Na de afgelopen jaren steeds gezamenlijk uitgezonden te zijn, zit hij nu sinds enkele weken in Straatsburg en is zij voor de komende vier jaar gestationeerd in Zagreb. Ze wisten allebei dat dit kon gebeuren en lijken er onbewogen onder. Ik daarentegen, zit op een doordeweekse avond met een huilend hart mijn pitjes te knabbelen.
(Vryage)
posted by Vryage at 12:45 p.m.
5 Comments:
Tsja, en deze pitjes komen nog niet eens van een pijnboom.
Breek een stukje hazelnotenchocolade aan wanneer je weer eens alleen voor de buis zit, zappend tussen de EO en Talpa?
De komende vier jaar.
Jeetje.
Nu maar hopen dat ze net zo verweven en vertrouwd blijven...
Oh, oh een huilend hart... Is dit wel een geschikt moment om te melden dat ik je docu wil bestellen?
* sluipt beschroomd weer weg *
Hè hè maria, er staat 'plaatsvervangend'..., net als de klasgenote die zo moest huilen omdat een andere klasgenote opeens een broertje verloor. Het huilen niet alleen uit medelijden maar omdat ze zich voorstelde hoe het zou zijn als zij háár zus zou verliezen.
Een reactie posten
<< Home