Vertrouwelijke omgang
Hoe mensen op je reageren en wat je zelf denkt zegt veel over wie je bent:
We hadden een vroege afspraak. Al om tien uur stond ik op de stoep om de documenten in te zien. Toen mijn gastheer rond twee uur echter weg moest, waren we nog lang niet door de stapel heen. Ik stelde voor dat ik een andere keer terug zou komen om de rest door te nemen, maar dit bleek niet nodig. Ik kon gewoon blijven doorwerken, tot ik klaar was. Daarna hoefde ik de deur maar achter me dicht te trekken. En zo zat ik plotseling alleen op een immense tot kantoor omgebouwde bovenverdieping, met daaronder twee niet minder kapitale woonlagen, van een man die ik nauwelijks ken. Ik richtte mij maar weer op mijn werk en probeerde niet te veel onder de indruk te zijn van het in mij gestelde vertrouwen. De stapel paperassen naderde haar einde en ondertussen hoorde ik iemand thuiskomen. Toen ik alles dat van belang leek gekopiëerd had, ruimde ik op, verliet ik de zolder en begaf ik me door de lege woning. Bij de voordeur trof ik de dochter des huizes aan die in het geheel niet verbaasd leek dat ze een wild vreemde in haar huis tegen kwam. Ze had het veel te druk met het binnenlaten van drie onguur uitziende jongens.
We hadden een vroege afspraak. Al om tien uur stond ik op de stoep om de documenten in te zien. Toen mijn gastheer rond twee uur echter weg moest, waren we nog lang niet door de stapel heen. Ik stelde voor dat ik een andere keer terug zou komen om de rest door te nemen, maar dit bleek niet nodig. Ik kon gewoon blijven doorwerken, tot ik klaar was. Daarna hoefde ik de deur maar achter me dicht te trekken. En zo zat ik plotseling alleen op een immense tot kantoor omgebouwde bovenverdieping, met daaronder twee niet minder kapitale woonlagen, van een man die ik nauwelijks ken. Ik richtte mij maar weer op mijn werk en probeerde niet te veel onder de indruk te zijn van het in mij gestelde vertrouwen. De stapel paperassen naderde haar einde en ondertussen hoorde ik iemand thuiskomen. Toen ik alles dat van belang leek gekopiëerd had, ruimde ik op, verliet ik de zolder en begaf ik me door de lege woning. Bij de voordeur trof ik de dochter des huizes aan die in het geheel niet verbaasd leek dat ze een wild vreemde in haar huis tegen kwam. Ze had het veel te druk met het binnenlaten van drie onguur uitziende jongens.
Terwijl ik vertrok bedacht ik dat alles wat die gasten nu uit zouden gaan spoken, mij in de schoenen geschoven zou kunnen worden.
posted by Vryage at 12:38 p.m.
2 Comments:
Hm. Geen echt geruststellende gedachte. Wel een heel mooi plaatje dat er bij staat.
Af en toe is het vertrouwen van anderen verbazingwekkend. Dan hoop je maar dat ze altijd dat vertrouwen in de juiste mensen blijven stellen...
Dank u voor de waarschuwing, ik zal Martha, hoewel we haar vertrouwen, niet meer met de verantwoordelijkheid voor ons pand opzadelen. Misschien zal zij het niet leuk vinden om te horen, maar u heeft gelijk: Vertrouwen is mooi, maar er zou zomaar van alles mis kunnen gaan.
Een reactie posten
<< Home