Nederlaag

Mijn plannen en voornemens voor vandaag zijn na het ontbijt geruisloos verdwenen en er is iets voor in de plaats gekomen dat je 'lamlendig genoegen' kunt noemen. Vol passie geef ik me over aan nergens van willen genieten. Ik vind het wel best zo, maar ik weet dat mijn lief daar anders over denkt.

Hoewel ik daarom probeer opgewekt over te komen wanneer ze thuis komt, heeft mijn lief direct door hoe de zaak er voor staat. Zonder dralen gaat ze over tot de aanval: Uit de cd-collectie wordt vrolijke muziek gevist; de waterkoker gaat aan voor een kop soep; ze vertelt een paar leuke anekdotes en maakt een snelle en lekkere maaltijd. Ik verzet me manmoedig door alles zo gelaten mogelijk over me heen te laten komen. De barst die ze na het eten in mijn verdediging slaat door koffie en chocola te serveren, weet ik ter nauwer nood te herstellen door tergend langzaam de afwasmachine in te ruimen. Daarna moet mijn lief nog wat lezen en schrijven voor morgen en zo krijg ik mooi de gelegenheid om me op te maken voor haar laatste en beslissende aanval die later op de avond zal komen. Ik drink bier en hang voor de tv.

Hoewel ik zo ongeïnteresseerd mogelijk doe, kruipt ze dicht tegen me aan. Ze fluistert me lieve dingen toe en ze maakt flauwe grapjes. Ik heb me voorgenomen om dit keer niet toe te geven aan haar strelende handen en al het andere. Maar dan beginnen vreugde en geluk zich met mijn genot te verenigen en ik weet dat verder verzet nu zinloos is.