Bezwering
Na vier uur rijden komen we aan in een andere eeuw. We stoken er een houtkachel, hebben geen bereik op onze mobiel en zelfs in onze kluskleren zien we er nog hopeloos modieus uit.
Negentig jaar geleden is hier alles zo goed als met de grond gelijk gemaakt en veel is nooit meer opgebouwd. Midden in het dorp bevinden zich vreemde stukken braakliggende grond; braamstruiken en restanten muur hebben slechts een enkele keer het veld moeten ruimen voor moestuintjes of een extra parkeerplek. Ook de huizen die het oorlogsgeweld wél hebben doorstaan, dragen tot op de dag van vandaag in hun muren de sporen van ingeslagen kogels. De bloedige niets ontziende strijd echoot wanneer je het wilt zien nog immer over de kale, besneeuwde velden. Vreemde kuilen en greppels herinneren aan loopgraven en vernietigende explosies. En in déze wereld gaan wij vrienden helpen met het opknappen van hun pas verworven vakantiehuisje.
Er moet een daad gesteld gaan worden. De witte sneeuw alleen is niet afdoende om de vervlogen ellende te vergeten. Daarom gaan we eerst een sneeuwvrouw maken, met dikke borsten en een vrolijke lach.
Negentig jaar geleden is hier alles zo goed als met de grond gelijk gemaakt en veel is nooit meer opgebouwd. Midden in het dorp bevinden zich vreemde stukken braakliggende grond; braamstruiken en restanten muur hebben slechts een enkele keer het veld moeten ruimen voor moestuintjes of een extra parkeerplek. Ook de huizen die het oorlogsgeweld wél hebben doorstaan, dragen tot op de dag van vandaag in hun muren de sporen van ingeslagen kogels. De bloedige niets ontziende strijd echoot wanneer je het wilt zien nog immer over de kale, besneeuwde velden. Vreemde kuilen en greppels herinneren aan loopgraven en vernietigende explosies. En in déze wereld gaan wij vrienden helpen met het opknappen van hun pas verworven vakantiehuisje.
Er moet een daad gesteld gaan worden. De witte sneeuw alleen is niet afdoende om de vervlogen ellende te vergeten. Daarom gaan we eerst een sneeuwvrouw maken, met dikke borsten en een vrolijke lach.
(Vryage)
posted by Vryage at 4:32 p.m.
4 Comments:
(deze keer) Góed geschoten!
De strijd met bramen ken ik van binnenuit; laat het Madammeke maar lachen.
Ik kan wel romantiek ontdekken in je verhaal en bijbehorende schitterende foto. Dat wordt vast en heel bijzonder adresje!
Pracht van een foto en een tot de verbeelding sprekend verhaal...
Dat moet inderdaad wel heel ver terug in de tijd zijn, dat je geen bereik hebt op je mobiel.
Als vakantiehuisje moet dat fantastisch zijn. Stilte, rust en bramen. En de herinneringen aan een sneeuwvrouw. Daar kan een mens heel gelukkig zijn.
Een reactie posten
<< Home