Kerstsfeer

Voor dit stukje voer ik Ome Cor op, omdat hij zulke dingen beter weet te verwoorden:

'Ja, ik woon hier nou al zowat heel mijn leven. Alleen toen ik op zee zat ben ik een paar jaartjes weg geweest. En toen ik weer aan wal kwam ben ik direct weer terug gekomen. Ik zeg altijd maar zo: mijn wiegie hep hier gestaan dus mijn graf motte ze hier ook graven. Ja, er is natuurlijk wel veel veranderd door de jaren heen met al die buitenlanders en zo. Ik heb er verder geen last van hoor, maar het is wel anders. Ja, wat zal ik zegge? Kijk wij waren vroeger ook bepaald geen lieverdjes, dus daar wil ik verder niks van zegge. En met al die mooie buitenlandse vrouwtjes vind ik het er op straat eigenlijk best wel op vooruit gegaan. Maar op den duur krijg je toch wel eens het gevoel alsof je de hele tijd op vakantie ben ofzo. Prima eten hebben die mensen hoor, daar niet van. Ik moest er eerst natuurlijk wel effe aan wenne. Maar toen ik nog op zee zat, heb ik wel gekkere dinge motte vrete. Nee, ik vind het zelfs wel lekker nou. Maar het zit hem in die kleine dingen weet je niet?

Met pasen ken je hier keurig paaseitjes kopen en met Sinterklaas heb je hier overal pepernoten. Dat is allemaal geen probleem. Maar zo'n klein rot boompie voor met de kerst, dat ken je hier nergens krijgen. Kijk en dat zijn dan van die dingen, die vind ik eigenlijk wel jammer.'