Cocagne
Het was herfstvakantie en ik had een doos vol stripboeken naast me op de achtertbank. Mijn broertje was ook mee, maar dat doet verder niet ter zake. We gingen naar familie in het Zevengebergte en kwamen eerst in een uren-lange file terecht. Met die bergen deed me dat toen vreemdgenoeg denken aan de rijstebrijberg uit het sprookje.
Van het lange weekend herinner ik me dat ik voor het eerst een compact-disk zag en dat er kermis was in het dorp beneden in het dal. Verder herinner ik me vooral de nachtelijke avonturen met mijn nichtje. Terwijl we stiekum naar buiten gingen vertelde ze me in de tuin over schoolfeesten, jongens in haar klas en over een vriendinnetje dat vergeten was iets onder haar rokje aan te doen toen ze naar school ging. Ook lagen we later op haar bed lang naar het plafond te kijken en spraken we over dingen die ik me niet meer herinner. Wel weet ik nog dat we het plan om de enorme denne-appel van het kleine boompje van de buurman af te breken, toch maar niet hebben uitgevoerd. Tenslotte spraken we af dat ik zou gaan sparen zodat ik eens alleen met de trein uit logeren zou kunnen komen.
In Luilekkerland kraait aan het einde plots een haan en ik denk dat dat ook bij ons is gebeurd. We hebben het in ieder geval nooit meer over dat weekend gehad. En soms vraag ik me zelfs af of het alemaal wel echt gebeurd is.
Van het lange weekend herinner ik me dat ik voor het eerst een compact-disk zag en dat er kermis was in het dorp beneden in het dal. Verder herinner ik me vooral de nachtelijke avonturen met mijn nichtje. Terwijl we stiekum naar buiten gingen vertelde ze me in de tuin over schoolfeesten, jongens in haar klas en over een vriendinnetje dat vergeten was iets onder haar rokje aan te doen toen ze naar school ging. Ook lagen we later op haar bed lang naar het plafond te kijken en spraken we over dingen die ik me niet meer herinner. Wel weet ik nog dat we het plan om de enorme denne-appel van het kleine boompje van de buurman af te breken, toch maar niet hebben uitgevoerd. Tenslotte spraken we af dat ik zou gaan sparen zodat ik eens alleen met de trein uit logeren zou kunnen komen.
In Luilekkerland kraait aan het einde plots een haan en ik denk dat dat ook bij ons is gebeurd. We hebben het in ieder geval nooit meer over dat weekend gehad. En soms vraag ik me zelfs af of het alemaal wel echt gebeurd is.
1 Comments:
Nostalgie. Het is soms zo'n prachtig gevoel.
Een reactie posten
<< Home