woensdag, maart 15, 2006

Quarantaine

Ik ben veel alleen.

Ik heb geen collega's of klanten en ik heb ook geen meldplicht. Voor mij dus geen gebabbel over het weer of geklaag over het aanbod in de kantine. Als ik wil werken, dan ga ik naar mijn studeerkamer. Daar heb ik tekst beeld en geluid bij de hand. En ontspanning vind ik op zolder in de zon of lekker knus beneden. Ook daar is meestal niemand. Heel rustig en soms een beetje eenzaam.

Maar de griep die ik te danken heb aan een druk sociaal programma afgelopen weekend verzekert me dat ik met mijn zelf verkozen isolement niks te klagen heb.

4 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Dat zeg ik ook altijd.
"Ik mag niet klagen. Van de dokter."

;)

2:09 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Met déze titel wordt de illustratie wat duidelijker

2:15 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Ik had je al eerder gecomplimenteerd met de keuze van je illustraties hè? Al een keer of tien toch?

Dat was waar ik het allerbangst voor was toen ik tijdelijk naar de VS verhuisde, voor diezelfde quarantaine. Gelukkig is dat goedgekomen. Ik zou het (nu nog) niet kunnen.

6:58 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

@Elise: Dank

9:46 a.m.  

Een reactie posten

<< Home