onderscheiding

Vroeger had ik een lijstje met de aanspreektitels van belangrijke mensen. 'Edelgrootachtbare', 'hoogwelgeboren' en 'zeereerwaarde'; zulke dingen. Dit lijstje stond in een oude ongebruikte agenda die ik van mijn vader gekregen had. Vervolgens nam het leven haar aanvang:

Natuurlijk wilde ik op een bepaald moment ingenieur worden. Waarom, dat weet ik niet precies meer. Het had vast iets te maken met kennis en geld. Maar die droom is geruisloos verdwenen. Het vervolgonderwijs is nooit een vraag geweest; de test wees uit wat ik kon en de eerdere keuze van familieleden deed de rest. Het volgende moment om te kiezen was toen er van mij een vakkenpakket verlangd werd. Natuurlijk koos ik wat mij het gemakkelijkst afging. Daarna kwam de studiekeuze en daarbij liet ik me hoofdzakelijk leiden door het idee dat het in het ergste geval zes jaar leuk moest blijven. Dat is ruimschoots gelukt. In totaal ben ik er dertien jaar mee bezig geweest en daarbij heb ik flink wat studiepunten verzameld door de gemakkelijkste vakken te volgen waarbij je veel televisie en film moest kijken en weinig hoefde te blokken. Ook tegenwoordig laat ik mij niet zozeer leiden door carrière-kansen, maar meer door de vraag of ergens een goed verhaal in zit. Zo werd mij afgelopen week een kans geboden op een tijdelijke baan waarbij een officiële screaning vereist was.

Tot mijn schrik werd ook naar eventuele titels gevraagd en nu zit ik opgescheept met het beeld van een 'weledelgeleerde beveiligings-ambtenaar'.