Kraamtijd

De jonge-vader in de rij voor de kassa oogt vermoeid en kwetsbaar. Hij is ongeschoren, heeft diepe wallen onder zijn ogen en ondanks het frisse weer draagt hij onder zijn jas alleen een versleten t-shirt.

Zijn vrouw of vriendin zal thuis wel afgepeigerd in bed liggen, terwijl een bazige kraamhulp de scepter over de huishouding zwaait. En ondertussen ligt in een wiegje dat onbegrijpelijke nieuwe leven, met armpjes, voetjes en een hoofdje. Een wezentje dat geluid maakt als het wakker is en eens een volwassen mens zal worden. Nu is het echter nog niet veel meer dan de zwakke plek van zijn vader.
Buiten op straat en hier in de winkel gaat alles ondertussen zijn gewone dagelijkse gangetje. Fietsers en automobilisten bestrijden als altijd op straat elkaars bestaansrecht en binnen gaat de verkeersopstopping verder met mandjes en karretjes. Ook de jonge-vader probeert op te gaan in de drukte. Hij zoekt zijn gebruikelijke uitstraling en houding maar vindt die niet. Naast de standaard levensbehoeften heeft hij ook 'baby-wasmiddels', luierdoekjes en een tube zalf in zijn mandje zitten en dat voelt heel anders. Zijn wereld staat op zijn kop en draait gewoon door.

Voor hem bij de kassa staat een meisje met een rol beschuit en een doosje roze muisjes en hij hoort zichzelf vragen of er bij haar in de familie ook een kindje geboren is. 'Nee hoor' is het verbaasde antwoord, 'ik vind het gewoon lekker.' Geschrokken mompelt de jonge-vader wat excuses, terwijl hij onhandig zijn boodschappen afrekent en naar huis vlucht.