Verleidelijk

Aan het tafeltje naast ons zitten een meisje en twee jongens. Ze heeft gelaatstrekken die je hier niet veel ziet.

Haar gezicht is open, met een frisse blik. De kaaklijn is krachtig, haar mond valt van nature een beetje open en ze heeft een mooie rechte neus. Haar kledingkeus is weinig bijzonder, maar past haar goed. Terwijl ik haar vanuit mijn ooghoek observeer, realliseer ik me dat ik haar zou durven aanspreken. Ze is aantrekkelijk, maar net niet zó knap dat ik er onzeker van wordt. 'Inderdaad jouw type' beaamt mijn gastheer.

Tijdens het vervolg van onze maaltijd zie ik hoe ze een doos met kleine sportschoentjes tevoorschijn haalt die ze omstandig aan haar tafelgenoten laat zien. Eerst denk ik nog dat ze de schoentjes aan iemand kadeau gaat geven, maar ze houdt ze te lang vast en ook de twee jongens lijken te zeer geinteresseerd in het babyschoeisel. Blijkbaar weet ze het nog niet lang, want er is nog niks te zien. Wanneer ze op het punt staat te vertrekken, vertelt ze haar vrienden iets waar deze om moeten lachen.

Terwijl ik haar nakijk naar de tramhalte aan de overkant, geeft mijn gastheer de vertaling: 'Ze zei dat ze er naar uit ziet om straks met haar kinderwagen een zekere Ema op te wachten en ze zei dat ze Ema's reactie dan wel eens wilde zien als Ema's man daar dan toevallig ook was.'