dinsdag, januari 01, 2008

Vuurproef

Aangaande vuurwerk ben ik zeer terughoudend en gewetensvol opgevoed.

In mijn herinnering hebben we slechts één keer vuurwerk gehad en bij die gelegenheid doneerden we als familie een gelijk bedrag aan een goed doel. We hadden toen twee vuurpijlen; een rode en een blauwe, met bolletjes in de dop. Helaas vlogen ze de verkeerde kant op over het huis en ik weet dus niet of ze de moeite waard waren. Sindsdien is mijn houding ten aanzien van vuurwerk eigenlijk altijd wat ongemakkelijk gebleven. De pracht en het spektakel vind ik moeilijk te combineren met de verspilling en de vervuiling. Daarom ben ik al jong begonnen dingen zelf te maken. Van een lucifer en wat aluminiumfolie maak je namelijk gemakkelijk een raketje; vier lucifers schiet je weg met een veertje en de achterkant van een balpen en een doosje lucifers en een rolletje plakband zijn genoeg om een heus rotje te maken.

Gisteravond was ik achter huis bezig met een nieuw project: een vuurwiel met een doorsnee van zo’n acht meter. Alles ging precies zoals gepland en het resultaat was spectaculair. Maar volgens de buurjongetjes was het toch geen écht vuurwerk, want ik had er geen lontje aan gemaakt.