Monumentenzorg

Ergens onderweg tussen huis en werk wordt ik aangesproken door een man op leeftijd die bezig is met zijn ochtendwandeling. Mijn fiets vormt voor hem de aanleiding, maar al snel heeft hij het over heel andere dingen.

'Ja, mij hebben ze niet meer nodig. Ik heb mijn tijd gehad. Vroeger was ik betonvlechter, maar dat is nu ook al weer jaren geleden. Ja, dat was mooi werk. Zwaar werk hoor, maar ik zeg altijd, als ik het over moest doen, zou ik het weer doen weet je niet. Die spoorbrug bij het station, daar heb ik nog aan gewerkt en alle bruggen van hier tot aan Amsterdam, daar was ik ook bij. En ook de Pier hebben we nog gedaan, toen die verzakte weet je niet. Toen hebben we om al die palen speciale kransen gebouwd en die af laten zinken. Ja, mooi werk was dat. Maar ja, toen ben ik afgekeurd om m'n rug. En m'n knieën en handen wilden ook niet goed meer. Dus toen kon ik thuis gaan zitten.

Maar goed, als ik dan al die wegen zie en al die pijlers waar we aan gewerkt hebben, dan zeg ik altijd, ik zeg: Al was ik de koning van Spanje geweest, dan hadden ze nóg niet zoveel monumenten voor me kunnen maken als ik nu heb.