Klaagcultuur

Mijn Lief is fantastisch.

Moe thuisgekomen van een hele dag staan en eindeloze koffiepauzes, ben ik op de bank neergeploft. Wanneer even later ook mijn Lief terug komt van haar werk, zet ze eerst een vrolijk muziekje op om mij wat op te beuren. Vervolgens doet ze de waterkoker aan voor een kop soep en maakt ze een inventarisatie voor het avondeten. Tegen de tijd dat ze zich omgekleed heeft voel ik me al een stuk beter en vol energie gaat ze in de keuken aan de gang. Ui, knoflook, paprika; het begint heerlijk te ruiken. Ze stelt voor dat ik nog snel even een fles wijn haal, voor de pasta klaar is. Al weer een goed idee. Zigzaggend door het drukke verkeer voel ik hoe de vermoeidheid van me af valt en mijn goede humeur is definitief terug wanneer ik bij de slijterij een goede vriend tegen het lijf loop. Dit overkomt ons niet vaak en we besluiten het te vieren. Beide bellen we snel even het thuisfront in verband met onze gewijzigde plannen en mijn lief is vol begrip.

Wanneer ze me dan ook vertelt welk café het meest geschikt is, gaat ze naar mijn smaak alleen toch net iets te ver.