Gelukkige dronk

Eerst de stenen trap naar de voordeur en de metershoge gang. Daarna de trap met de versleten loper en op de overloop het raam waardoor een jonge Catharina Dorothea naar het bezoek in de hal keek. Tenslotte de 16e eeuwse spiltrap en het lage deurtje dat mij in één klap nog twee eeuwen verder voert.

Bij de slijter om de hoek heb ik voor mij totaal onbekend bier gekocht en nu zit ik hier teruggetrokken op zolder. Iedere stap die ik zet, doet de planken kraken en in het spaarzame licht van een schemerlamp lijken alle moderne objecten te vervagen. Het nachtelijk rumoer in de straat verliest op deze hoogte haar betekenis. Het kan van alle tijden zijn. En de gaskachel in de hoek is voor mijn part een openhaard.

Twee lege bierflessen liggen achter mij en zonder er een moment bij na te hoeven denken buk en zwenk ik mij in het donker een weg langs opstapjes hanebalken en gebinten. Wat is het toch heerlijk om je eenzaam dronken thuis te voelen.