Opgebroken straat

Ik moet twee mij onverwachts tegemoetkomende vrachtwagens ontwijken en daarna is er plotseling geen wegdek meer.

Voor mij maakt een man met grijzend haar op een mountainbike; gekleed als acrobaat, rechtsomkeer. Zelf kies ik er voor om over de nieuw aangelegde stoep te fietsen zonder daarbij de voetgangers tot last te zijn. Midden op het trottoir loopt een man in een stijlvol grijs pak, met in zijn hand een emmer vol gereedschap. Hij heeft geen haast en daardoor kan ik wat om mij heen kijken. In een in aanbouw zijnd winkelpand buigt een staalvlechter schijnbaar moeiteloos en met zijn blote handen een centimeters dikke staaf ijzer. En de stratenmakers lopen ondanks het vroege en nog frisse uur allemaal al met ontbloot bovenlijf rond. Eén van hen lijkt trouwens een zandtaartje te willen maken. Voorovergebogen brengt hij met twee handen een bultje zand bij elkaar. Op het hoopje plaats hij heel nauwkeurig een geel balletje en dan doet hij de afslag met een kapotte schep. Het zou me denk ik niet eens verbaasd hebben als op dat moment plots een confetti-fontein was gaan spuiten of de eigenaar van de bloemenzaak was gaan dansen.

Nog juist weet ik twee mannen in bakkerskleding te ontwijken, die naar het lijkt zakken meel naar een betonmolen brengen. Vanaf hier is het wegdek weer in orde en kan ik gewoon verder op straat fietsen.