Rondgang 1

Het is nog donker en het mist. De weg naar het centrum lijkt vanochtend in niets op de route die we gisteren verkend hebben. Gelukkig vinden we een koetsje waar we achteraan kunnen rijden. Ook wanneer we de auto eenmaal geparkeerd hebben, is ons richtingsgevoel nog niet terug. We weten alleen nog dat het centrum lager ligt dan de omliggende wijken.

We zijn hier voor de rondgang van Sint Gertrudis. Door de eeuwen heen is de stad om haar klooster heen gebouwd en ieder jaar aan het eind van september gaat zij nog rond om haar domein te inspecteren. De tocht is zestien kilometer en begint om half zeven op het plein voor de kerk. Ons is verteld dat het een hele belevenis is, maar tot nu toe heb ik het vooral koud en vraag ik me af waarom we dit ook al weer doen. De neergaande straten liggen stil en verlaten in de donkere ochtendnevels; nergens rijdt verkeer. In een enkel huis is men al wakker en zie je families gezellig rond de ontbijttafel verzameld. Hier buiten hangt een spooksfeer. Voor en achter ons hoor ik nu het tikken van een wandelstok en soms ontwaar ik een meelopende schim.

Dan gaat mijn mobiel: 'Zijn jullie er al bijna? Ze zijn net begonnen met het zegenen van de kinderen en de kar is ook al uit de kerk gereden.' Na de bocht komt ons het warme geluid van een menigte tegemoet. Het gaat beginnen.