Quality time

Het is donderdagmiddag en het loopt tegen vieren. De kleine reisgenoot krijgt zijn jasje aan en wordt in de kinderwagen gezet want het is weer tijd om naar de kroeg te gaan.

Onbekenden willen nog wel eens een bijdehante opmerking maken in de trand van: 'Zo, lekkere papadag?' of 'Goedzo, jong geleerd is oud gedaan', waarop ik dan maar wat ontwijkend glimlach. De stamgasten daarentegen kijken enkel goedkeurend en knikken me begrijpend toe wanneer ik met de kinderwagen binnen kom. Ze beginnen wel eens een gesprekje over de vorderende leeftijd van de knul of over de ontwikkelingen die hij doormaakt. En dan vertel ik vol trots over mijn zoon en maak ik terloops een grapje over de bierviltjes waar hij zo graag op kauwt vanwege al het bier dat er in getrokken is. Meestal houden we het zo saampjes een uur of anderhalf vol; ik twee lekkere bieren en hij een flesje, wat zoutjes, brood, rozijnen en een viltje.

Natuurlijk ben ik me er van bewust dat dit kroegbezoek later aangegrepen kan worden als excuus voor overmatig drankgebruik. Maar bovenal vrees ik het moment waarop de kleine man zal kunnen zeggen dat hij liever naar de speeltuin gaat.